ପୂଣ୍ୟର ଗୀତି ଗାଏ - ସଂଯୁକ୍ତା ରାଉତ

ସକାଳ ହୁଏ ଯେଉଁ ଦେଶରେ 

ଶୁଭ ଶଙ୍ଖର ନାଦେ
କୋଟି ପ୍ରଣତି ଢାଳୁଛି ଆଜି
ସେହି ମାଆର ପାଦେ ୲୲

ବଢିଛି ଯା'ର ସୁନ୍ଦର କୋଳେ
ରଖିବି ତା'ର ନାଆଁ
ପୂଣ୍ୟ ଭୂମି ସେ ଏହି ଧରାର
ଭାରତ ମୋର ମାଆ ୲୲

ଭାରତୀଙ୍କର ପୂଣ୍ୟ ମନ୍ଦିର
ବେଦ ପ୍ରସୂତ ପୀଠ
ଜାତି ଧରମ ବର୍ଣ୍ଣ ବୈଷମ୍ୟ
ନାହିଁ ଏକାଗ୍ର ଚିତ୍ତ ୲୲

ପଣତ ତା'ର ମମତା ଘର
ବକ୍ଷେ ରୁକ୍ଷତା ନାହିଁ
ସୁନ୍ଦର ଚିର ସୁନ୍ଦର ତା'ର
ସାଗର ବେଳାଭୂଇଁ ୲୲

ଶୀତଳ ଶାନ୍ତ ନଦୀ ଝରଣା
ଯା' ବକ୍ଷ ଚୁମି ବହେ
ସୁନ୍ଦର ସୁଶ୍ରୀ ସୁନ୍ଦର କ୍ଷେତ
ଦେଖିଲେ ମନ ମୋହେ ୲୲

ମନୋରମ ତା' ଗିରି କନ୍ଦର
ନାହିଁ ନ ଥିବା କାନ୍ତି
କୋଳରେ ତା'ର ଜନମ ନେଇ
ଲଭିଛି ସ୍ଵର୍ଗ ଶାନ୍ତି ୲୲

ଶାନ୍ତି ମୈତ୍ରୀର ବାରତା ନେଇ
ତାହାରି ଧୂଳି ମାଟି
ବିଶ୍ଵ ଭିତରେ ପ୍ରୀତି ବିତରେ
ଫୁଲାଇ ନିଜ ଛାତି ୲୲

ସୂରୁଜ ତା'ର କି ମନୋହର
ସୁନା ସପନ ଦିଏ
ସେହି ସପନେ ତ୍ରିରଙ୍ଗା ତା'ର
ପୂଣ୍ୟର ଗୀତି ଗାଏ ୲୲

Writer's Details: ସଂଯୁକ୍ତା ରାଉତ, ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ
ଜୟପୁର, କୋରାପୁଟ
Content Category:
Submission Date: Jun 12, 2019