ରକତ ଦାନ ମହତ ଦାନ - ନାରାୟଣ ଚନ୍ଦ୍ର ସେନାପତି

ଭିନ୍ନ ଧର୍ମ ଭିନ୍ନ ଜାତି ଆମେ ସିନା 

(ଆମ) ରକ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣ ପରା ସମାନ

ତଥାପି ଆମର ମନେ ଭେଦ କିମ୍ପା

କପଟ ହିଂସାର ମିଶାଣ ।

ଶାଗ,ବାଇଗଣ,ସଜନା ଛୁଇଁ ତ

ଏମିତି କେତେ ଧାତୁସାର

ଖାଇଲେ ପରା ଏ ଦେହରେ ସଞ୍ଚରେ

କି ଅଦ୍ଭୁତ ବିଜ୍ଞାନ ଆସର।

ସରଳ ତରଳ ଦରବଟି ସିନା

ଜୀବଦେହେ ମୂଳପିଣ୍ଡ

ରାକ୍ତହୀନତାଟା ଶରୀରେ ଛୁଇଁଲେ

ବୁଦ୍ଧି ବଳ ହୁଏ ପଣ୍ଡ ।

ସୁଷମ ଖାଦ୍ୟଟା ହଜମ ହୋଇଣ

(ତା) ସାର ଯେବେ ମିଶେ ରକତେ

ଅସୀମ ଶକ୍ତିର ଅଧିକାରୀ ହୋଇ

ସବୁ କର୍ମ କରୁ ଜଗତେ ।

ରଙ୍ଗଟା ସିନା ତା ସମାନ ଦିଶଇ

ବିଭାଗ ତା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ

କାହାର ତ "ଏ",କାହାର "ବି", "ଓ" 

ଯୁକ୍ତ ବିଯୁକ୍ତେ ବର୍ଣ୍ଣନ  ।

ଘନତା ବଢିଲେ ଉଚ୍ଚ ରକ୍ତଚାପ

ଜୀବନ ପ୍ରତି ବିପଦ

ନିମ୍ନ ରକ୍ତଚାପ  ଘନତା କମିଲେ 

(ହୁଏ)ଦୁର୍ବଳ ମଥାଠୁ ପାଦ  ।

ରକ୍ତ ଯେବେ ଦେହେ ହୁଏନା ତିଆରି

ସିକିଲିନ୍ ମାଡ଼ିଆସେ

ଜମାଟ ବାନ୍ଧି ସେ ଗ୍ଲୁକୋଜର ସାଥେ

ମଧୁମେହ ହୋଇ ବସେ ।

ଜୀବାଣୁ, ଭୁତାଣୁ ମିଶିଲେ ତା ଦେହେ

ଡେଉଁ ସାକ୍ଷାତ ମର୍କଟ

ମହାମାରୀ ଏଡ଼ସ ସାଥେ ନାନା ରୋଗ

ନଚାଏ ଦୁଷ୍ଟ କର୍କଟ ।

ଦେଶ ଜାତି  କଥା  କାନରେ ବାଜିଲେ

ହୁଏନା (ଯା) ରକ୍ତ ଗରମ

ଶଙ୍କର ନିଶ୍ଚେ ସେ ଦେଶଦ୍ରୋହୀ ନାମେ

ବଞ୍ଚେ ଧିକ ତା ଜନମ ।

ଏ ରକ୍ତ ସମର୍ପି ଦେଶକୁ ସ୍ବାଧୀନ

କରିଥିଲେ( ମୋ )ଦେଶ ଲୋକ

ଏବେବି ସୀମାନ୍ତ ଯୁଦ୍ଧେ ରକ୍ତ ଦେଇ

ସାଜନ୍ତି ବୀର, ସୈନିକ ।

ଦୁର୍ଘଟଣା ହେଲେ ରକତ ଯା ବହେ

ତାହାର କ୍ଷତି ପୂରଣ

ମହତ ଲୋକଟି କରି ରକ୍ତ ଦାନ

ବଞ୍ଚାଏ କେତେ ଜୀବନ ।

ରକ୍ତ ଦାନ ଠାରୁ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଦାନ ଏଇ

ବିଶ୍ୱ ଦରବାରେ ନାହିଁ

କର ଧର୍ମ ପୁଣ୍ୟ ଏ ମହତ ଦାନ

ଆଶିଷ ଦିଅ ଗୋସାଇଁ ।

 ନାରାୟଣ ଚନ୍ଦ୍ର ସେନାପତି, ଜମ୍ଭରା, କେନ୍ଦୁଝର