ମୁଁ କୃଷକ - ଟୁକୁନା ସାହୁ

ଲଙ୍ଗଳକଣ୍ଟିରେ ସଦା ମୋର ହାତ 

ବଳଦ ମୋହର ବନ୍ଧୁ 

ଭାଗ୍ୟକୁ ଆଦରି ବଞ୍ଚୁଛି ଜୀବନ 

ଦିନ ଯାଏ କାନ୍ଦୁ କାନ୍ଦୁ । 

ଖରା ବରଷାକୁ ନଥାଏ ଖାତର

ଦିମୁଠା ପଖାଳ ଖାଇ 

ବିଲରେ ଖଟୁଛି ସାରା ଦିନ ମୁହିଁ 

ଜଗତ ମଙ୍ଗଳ ପାଇଁ । 

ସଭିଙ୍କ ମୁଖରେ ଆହାର ଦେଉଛି 

ଯାନି ଯାତ୍ରା ଭୁଲି ଯାଇ 

ଭଲ ଲୁଗା ଖଣ୍ଡେ କିଣି ପାରୁନାହିଁ 

ଋଣ ପରିଶୋଧ ପାଇଁ ।

ସାତ ସିଆଁ ସେଇ ଖଦଡ଼ ଚଦର

ମୁଣ୍ଡରେ ପଗଡ଼ି କରି 

ଖୁସିରେ ଗାଉଛି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଭଜନ 

ଚାଷ କରେ ଥିରି ଥିରି । 

ମୋହର ଘରଣୀ ହୃଦୟର ରାଣୀ

ବୁଝେ ମୋର ମନ ବ୍ୟଥା 

ଦୁଃଖଭରା ମୋର ଜୀବନ କାହାଣୀ 

ଶୁଣିଲେ ଘୁରିବ ମଥା । 

ବୃଦ୍ଧ ପିତା ତୁଣ୍ଡେ ଦେବାକୁ ଔଷଧ 

ପାଖରେ ନଥାଏ ଧନ 

ପୁତ୍ର କନ୍ୟା ମୋର ରୋଦନ କରନ୍ତି

ଦିଏନି କେବେ ମୁଁ ଧ୍ୟାନ । 

କହୁଛି ଗର୍ବରେ ଏଇ ସମାଜରେ

ସଭିଙ୍କୁ ଆହାର ଦେଇ 

କଷ୍ଟମୟ ମୋର ଜୀବନ କାହାଣୀ 

କୃଷକ ନାମକୁ ବହୀ । 

ଟୁକୁନା ସାହୁ 

ସାନ୍ତରା ପଲ୍ଲୀ, ଗଞ୍ଜାମ