ଅବାସ୍ତବ ପ୍ରେମ ଉପହାର - ସିଦ୍ଧେଶ୍ଵର ତ୍ରିପାଠୀ

ଫଗୁଣ  ଆସିଲା ପରେ 

ବଉଳ ବାସିଲା ପରେ

ଝର ଝର ଝରୁଥିଲା 

ଫଗୁ ଅବିରର କେତେ ରଙ୍ଗ

ପଳାଶବି ହସୁଥିଲା 

ଆମ୍ବ କସି ଦିଶୁଥିଲା

କାନରେ ମୋ ବାଜୁଥିଲା

କୋଇଲିର ସେଇ ମିଠା ସ୍ୱର ।

ବସନ୍ତର ଆଗମନେ

 ଅତୀତରେ ଏଇ ମନେ

ଲାଗୁଥିଲା କଅଁଳିଆ ଡେଣା

ଉଡି ବୁଲୁଥିଲା ସିଏ ଦୂରେ ବହୁଦୂରେ 

ତୁମେ ଯେବେ ଆସିଲ ଜୀବନେ

ହସୁଥିଲା ମନ ମଧୁବନ

ହେଲେ ଆଜି ସବୁ ଧୂଆଁ ଧୂଆଁ

ଧିକ ଏଇ ଅଲୋଡା ଜୀବନ ।

ପ୍ରଭାତରୁ ସଞ୍ଜ ଆଉ ଦିବସ ରଜନୀ

ନିଆଁ ନାହିଁ ଜଳେ ଦେହ ମନ

ବିନା ଅସ୍ତ୍ରେ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୁଏ

ଗୋଟି ଗୋଟି ମରମ ସପନ  

ଅନ୍ତହୀନ ଏ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ମୋର

ଅବଶୋଷ ସାରା ଜୀବନର

ଅନ୍ତରିକ୍ଷେ ହଜି ହଜି ଯାଏ

ଅବାସ୍ତବ ପ୍ରେମ ଉପହାର ।

ସିଦ୍ଧେଶ୍ଵର ତ୍ରିପାଠୀ
କୁଣ୍ଡିଲୋ, କେରଙ୍ଗ, ଖୋରଧା