
ଫଗୁଣ ଆସିଲା ପରେ
ବଉଳ ବାସିଲା ପରେ
ଝର ଝର ଝରୁଥିଲା
ଫଗୁ ଅବିରର କେତେ ରଙ୍ଗ
ପଳାଶବି ହସୁଥିଲା
ଆମ୍ବ କସି ଦିଶୁଥିଲା
କାନରେ ମୋ ବାଜୁଥିଲା
କୋଇଲିର ସେଇ ମିଠା ସ୍ୱର ।
ବସନ୍ତର ଆଗମନେ
ଅତୀତରେ ଏଇ ମନେ
ଲାଗୁଥିଲା କଅଁଳିଆ ଡେଣା
ଉଡି ବୁଲୁଥିଲା ସିଏ ଦୂରେ ବହୁଦୂରେ
ତୁମେ ଯେବେ ଆସିଲ ଜୀବନେ
ହସୁଥିଲା ମନ ମଧୁବନ
ହେଲେ ଆଜି ସବୁ ଧୂଆଁ ଧୂଆଁ
ଧିକ ଏଇ ଅଲୋଡା ଜୀବନ ।
ପ୍ରଭାତରୁ ସଞ୍ଜ ଆଉ ଦିବସ ରଜନୀ
ନିଆଁ ନାହିଁ ଜଳେ ଦେହ ମନ
ବିନା ଅସ୍ତ୍ରେ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୁଏ
ଗୋଟି ଗୋଟି ମରମ ସପନ
ଅନ୍ତହୀନ ଏ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ମୋର
ଅବଶୋଷ ସାରା ଜୀବନର
ଅନ୍ତରିକ୍ଷେ ହଜି ହଜି ଯାଏ
ଅବାସ୍ତବ ପ୍ରେମ ଉପହାର ।
ସିଦ୍ଧେଶ୍ଵର ତ୍ରିପାଠୀ
କୁଣ୍ଡିଲୋ, କେରଙ୍ଗ, ଖୋରଧା
କୁଣ୍ଡିଲୋ, କେରଙ୍ଗ, ଖୋରଧା
0 Comments
You can write now your valuable comments here. Off-topic comments may be removed or deleted without prior notice.