ମାଆ-ମାତୃଭୂମି-ମାତୃଭାଷା - ଜୟଶ୍ରୀ ମହାରଣା

ମାଆ, ମାତୃଭୂମି,ମାତୃଭାଷା ଠାରୁ

       କିଏ ଅଛି ମହିୟସୀ ?

ଜନମ କାଳରୁ ମରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

      ଜୀବନ ଗଢନ୍ତି ମିଶି  ।

ଦଶମାସ ମାଆ ଗର୍ଭେ ଧରିକରି

        ପ୍ରସବ ବେଦନା ସହି

ଦୁନିଆ ଆଲୋକ ଦେଖାଏ ଆମକୁ

        ନୂଆ  ପରିଚୟ ଦେଇ ।

ତନୁରୁ ନିଗାଡି ଅମୃତ କଣିକା

        ମୁଖରେ ଆହାର ଭରେ

ସେବା ଯତନରେ ପାଳଇ ଆମକୁ

        ଛୋଟରୁ ବଡ଼ ତ କରେ ।

ମାତୃଭୂମି କୋଳ ଛୁଇଁବା ଯେବେଠୁ

        ଆଦରେ କୋଳେଇ ନିଏ

ତା'ପାଣି ପବନେ ଶରୀର ପ୍ରାଣରେ

          ଶକତି ସଞ୍ଚରି ଥାଏ  ।

ତା'ର ବକ୍ଷ ପରେ ଗୋଡ଼କୁ କଚାଡି

          ଅଳି ବା ଅଝଟ କଲେ

ପାଦର ଆଘାତ ଆଦରେ ସହି ବି

         ଆଶିଷ ଆମକୁ ଢାଳେ ।

ତା'ର ଶରୀରକୁ ଅସ୍ତବ୍ୟସ୍ତ କରି

        ଜୀବନ ଜୀଇଁବା ପାଇଁ

ସୁନାର ଫସଲ ଭେଟି ଦେଇଥାଏ

           ଅବଶୋଷ କରେ ନାହିଁ ।

କୁନି କୁନି ଓଠେ ମାତୃଭାଷା ଦ୍ୱାରା

           ମନଭାବ ବ୍ୟକ୍ତ କରି

ସଭିଙ୍କ ସେନେହ ସାଉଁଟି ଜୀବନେ

            କେବେ ବି ଯିବାନି ହାରି ।

ପ୍ରଗତି ଆଳରେ ଅନ୍ୟଭାଷା ଯେତେ

            ଶିଖୁଛେ ଖଟାଇ ବୁଦ୍ଧି

ମାତୃଭାଷା ବିନା ସମାଜ ଆଗରେ

         ପାରିବାକି କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧି ?

ମାଆ, ମାତୃଭୂମି,ମାତୃଭାଷା ବିନା

             ଅସ୍ତିତ୍ୱ ହାରିବା ସାର

ସମ୍ମାନ କରିଲେ ଗୌରବ ବଢିବ

             କରନା ମନରୁ ପର ।

ଜୟଶ୍ରୀ ମହାରଣା,

ବାଣପୁର, ଖୋର୍ଦ୍ଧା